Het verhaal van Frans (56)

Harry, ik had beloofd wat terug te geven naar aanleiding van de training “Weer in Balans”. Een training die in de kern eenvoudig leek (even zoeken waar ik uit balans was geraakt en dat weer herstellen) en in werkelijkheid een zoektocht was naar de kern van het leven, waar het écht omdraait, gezondheid. Jouw ‘Schijf van Zeven’ heeft gezondheid voor mij in een breder perspectief geplaatst. De training heeft me erg geholpen om weer in staat te zijn liefde te geven, daar waar ik misschien verbitterd was geraakt of in ieder geval vol onbegrip was. Dus nogmaals dank voor je inzichten en voor het feit dat je wilde luisteren en een spiegel voor me kon zijn.

Er is enige tijd geleden een aantal jaren geweest waarin zich enorme veranderingen voor deden in de relatie tussen mij en mijn jongste dochter. Ze was inmiddels volwassen zodat ik nauwelijks meer kon spreken van puberaal gedrag. Het was zodanig complex en heftig dat ik het contact met haar verloor. Dat heeft me erg aangegrepen, vooral omdat ik het idee had altijd voor haar klaar te staan. Ik wist natuurlijk ook dat ik door het vele werken natuurlijk steken had laten vallen en dat ik in mijn benadering van anderen wel zakelijk over kwam. Maar toch, als het nodig was, dan was ik er. Ik stond er ook niet alleen in, mijn vrouw heeft ook altijd veel energie in onze kinderen gestoken. Het was dan ook enorm frustrerend dat het niet lukte met onze jongste. Hierdoor was ik lichamelijk en geestelijk zo uitgeput geraakt dat ook mijn werk er onder begon te leiden. Gelukkig zitten mijn vrouw ik en wel op 1 lijn, zodat onze relatie er alleen maar sterker van geworden is.

Om mijn energie weer terug te krijgen ben ik een zoektocht begonnen in wat ik nodig had, meer rust en reflectie op wat mij was overkomen. Ik was inmiddels overtuigd geraakt dat ook mijn dochter er last van had, daarmee kon ik haar niet meer helpen (ik had immers geen contact meer). Ik concentreerde me op mezelf en na enkele gesprekken met Harry kwamen we uit op de training “weer in balans”.
De grootste openbaring voor mij was wel dat ik de oplossing niet zozeer buiten mezelf moest zoeken, daar was de onrust en de vele meningen (dat had je nooit mogen doen (mijn dochter de deur uitzetten na de zoveelste woede uitbarsting) zoals een familielid me toevoegde). De oplossing lag in en bij mijzelf. Daarvoor moest ik eerst ontdekken waarom ik het buiten me zelf zocht, waarom trek ik mij de mening van een ander zo aan, waarom ben ik altijd met de volgende stap bezig en zo weinig met het heden?

De inzichten via de leer van Tai Ji en gezondheid hebben gemaakt dat ik dichter bij me zelf ben gekomen. Meer leef in het hier en nu en minder vooruit kijk. Ik heb gemerkt dat zodra ik dichter bij mezelf blijf en ik me minder aantrek van anderen ik als een prettiger mens wordt ervaren. Ik deel makkelijker, ik geef en ontvang daardoor ook meer. Mijn verwachting zijn lager en dus zijn teleurstellingen ook nauwelijks meer aanwezig. De training heeft me gericht op wat werkelijk belangrijk is in het leven en is het geven van liefde en aandacht om de mensen die dicht bij me staan. Deze inzichten praktiseer ik nu ook in mijn werkomgeving. Ik merk ook daar verandering. Ik ben minder de zakelijke sparringpartner, meer de mens die luistert en ook niet altijd een antwoord heeft, maar wel vaak een vraag van waaruit collega’s weer verder kunnen. Ik denk minder in het aanreiken van oplossingen en meer in analyseren van vraagstukken (de vraag achter de vraag, zodat anderen er weer verder mee kunnen). Wat is de trage vraag?

Meest praktische voorbeeld was aan het begin van een vergadering waarin ik de leiding mocht hebben. Ik begon niet meteen met de agenda, maar vroeg eerst om alle aanwezigen om 1 minuut stil te zijn en daarna met het belangrijkste te komen dat voor hem/haar deze week ging spelen en dat te delen aan de collegae. Ook heb ik vergadering meer afgesloten in alle rust (2 minuten stilte) om al datgene dat gezegd was te laten bezinken en rust te zoeken voordat een volgende afspraak zich zou aandienen. Ik heb daarop veel positieve reacties gehad.

Het meest frappante t.a.v. mijn eigen gezondheid is de sterk verminderde pijn in mijn rug en de stijfheid die praktisch is verdwenen. Ik doe daartoe wel elke week een aantal Tai Ji oefeningen en heb leren luisteren naar mijn ademhaling. Ik blijf wel sporten (fietsen en hardlopen), want daar geniet ik van en kan ik me in uitleven.
Het bewust worden van energiestromen helpt me in drukke tijden, die in mijn werk zeker blijven spelen. Wat ik doe, doe ik goed. Ik doe echter niet meer alles, beantwoordt niet alle mails en daaraan hebben collegae zeer moeten wennen.

Het contact met mijn dochter is voorzichtig hersteld en ik merk dat ik er betrekkelijk weinig voor hoef te doen, alleen me zelf te zijn en echt contact te maken, luisteren en vooral de juiste vragen te stellen. Mijn verwachtingen zijn laag en dus blijven ook teleurstellingen uit en kan ik genieten van elk moment, telefoontje of gewoon een sms-je.
Het gaat mij weer goed en daardoor ben voel ik me gelukkig. Ik ben een rijker mens geworden. Nogmaals dank voor het weinige dat je gedaan hebt en dat ‘weinige’ heeft wel enorm veel betekend (luisteren, vragenstellen en feedback geven). Ik grijp nog regelmatig terug op het geleerde in de training. Ik heb er een mooi verslag van gemaakt dat dit ook gemakkelijk maakt.

Nogmaals dank Harry en je mag mijn feedback gebruiken om ook anderen zo’n leerervaring te laten meemaken.

Warme groeten vanuit de luie stoel! Frans