Grip op je leven

 

 

De dokter als cliënt

 

‘Wat gaan we doen?’ vraagt de overspannen arts me aan het begin van onze eerste sessie. Vol verwachting klopt zijn hart. Al is de sofa lui, hij allerminst! Houding voorovergebogen, ellenbogen op de knieën en de linkerhand gevouwen over zijn rechtervuist.

‘Geen idee’ antwoord ik uitdagend maar verder uitdrukkingsloos. Zijn onrust neemt toe. Zijn twijfels ook. Zijn collega had mijn vakbekwaamheid in nogal lyrische bewoordingen omschreven. ‘Maar je hebt toch wel een methode?’ vraagt hij me lichtelijk verbouwereerd.

‘Hoeveel methodes heb je de afgelopen jaren al uitgeprobeerd, regulier en alternatief?  stel ik hem als wedervraag. Na enige overpeinzingen blijkt dat het antwoord niet meer op de vingers van één hand te tellen is. ‘En, heeft het je geholpen?’ ‘Nou, soms een beetje. Maar in elk geval niet genoeg, niet blijvend, anders zou ik hier niet zitten hè?!’

 

‘Hmm, wil je nog koffie?’ vervolg ik, om het even over een andere boeg te gooien. ‘Koffie? Je hebt me net ingeschonken?!’ Intonatie, volume en lichaamstaal maken me duidelijk dat zijn twijfels, niet alleen aan mij maar ook aan zijn collega chirurg, plaats maken voor lichte irritatie.  

‘Aha, het kopje zit nog vol, er kan niets meer bij?’   ‘Ja, duh?!!…’   ‘Maar in jouw ‘kop’ wil je wel methodes en technieken blijven gieten, die je uiteindelijk alleen maar meer in verwarring hebben gebracht?!’…

Het duurde even, maar in enen viel het kwartje en schonk hij mij, opnieuw, zijn vertrouwen. In een volle ‘kop’ kun je schenken wat je wilt, de duurste ‘koffie of thee’, het baat je niets!

 

In mijn vak gaat het er niet om dat je de beste oplossingen aanreikt (die krijgen ze wel van de buurman…), maar dat je de juiste vragen stelt.  Dat je de juiste snaar raakt. En, bovenal en cruciaal, op het juiste moment!

Dat kan op vele manieren. Mét en zónder woorden. Uitsluitend door een begaan hart en een heldere spiegel kan inzicht ontstaan bij de cliënt. En door inzicht kan verandering ontstaan. Want, als je niet ontdekt wáárom je overspannen bent geworden, waarom je een burn-out hebt, hoe wil je het dan een volgende keer voorkomen?…

Het verhaal van Belinda (37)

In deze rubriek leest u de ervaringen van oud-cliënten, uiteraard geanonimiseerd. Naam, leeftijd, en soms ook specifieke details die tot herkenning zouden kunnen leiden, zijn veranderd. Maar het is hun verhaal.

 

 

Door mijn werkgever, een zorgverzekeraar, werd ik vijf jaar geleden doorverwezen naar Harry Grob. Door het beëindigen van een relatie van 20 jaar had ik toentertijd allerlei lichamelijke klachten gekregen. Na een behoorlijke stressperiode, die ik dacht kranig doorstaan te hebben, klapte mijn lijf letterlijk dubbel van de pijn. Toen ik tot rust was gekomen zocht de stress een uitweg via mijn lijf; een stressaanval op mijn alvleesklier.

 

Mede door fysieke en psychische traumatische ervaringen in mijn jeugd heb ik mij als kind aangeleerd, als een soort afweermechanisme, om buiten mezelf te treden in extreme stress situaties. Ik heb daardoor een soort persoonlijkheid ontwikkeld die tot het uiterste doorgaat. Ik was niet in staat om te luisteren naar mijn lijf. Om signalen te leren oppakken raadde de bedrijfsarts mij aan om het traject Weer in Balans bij Harry te volgen.

 

In mijn dagelijkse leven op elk gebied, werk en privé, heb ik nog altijd veel baat van Harry’s training. Dagelijks doe ik nog steeds de ademhalingsoefeningen en af en toe neem ik de tijd om Tai Ji-oefeningen te doen. Ik kom dan tot rust en op zulke momenten analyseer ik mezelf en mijn leven. Gaat het nog zoals ik wil? Hoe kan ik dingen aan- en bijsturen? Ik heb en houd nu de regie over mijn leven door steeds te analyseren en mij af te vragen of ik nog in balans ben. Het kost me geen enkele moeite. Integendeel, het levert mij alleen maar veel energie op.

Het resultaat is er ook naar in mijn werk; ik heb inmiddels drie keer een promotie gemaakt en ik volg allerlei opleidingen om mij verder te ontwikkelen. Ook groei en groei ik persoonlijk, wat ik vooral merk in mijn privé-leven. Ook mijn naasten om mij heen zien en ervaren dat. Samen met hen geniet ik daarvan en daardoor wordt mijn leven dagelijks verrijkt.

 

Dank daarvoor Harry. Iedereen kan ik aanbevelen, zelfs als daartoe geen directe noodzaak bestaat, een traject bij jou te volgen. Het is een investering voor je leven. Het is mijn oprechte advies aan een ieder.