Recensie – Twentse Zaken Mannen

Dicht bij de bron – “De kunst om de balans te vinden”

Origineel artikel door Wegener Creatie
(onderdeel Wegener Media – Copyright ®)

Wie: Harry Grob
Wat: Eigenaar Harry Grob Trainingen
Waar: Enschede
Download origineel PDF-document

Hieronder de tekst uit het artikel:

“Een oud cursist heeft ooit eens over het verschil tussen mijn werkwijze en die van anderen gezegd: “Harry, dat soort bedrijven zijn bijna altijd carrosseriebedrijven, die deuken uit. Dat doe jij ook, maar jij leert mensen vooral beter rijden.”

Deze uitspraak is een mooie metafoor voor Harry Grob Trainingen. Het illustreert perfect de levensbepalende veranderingen, die Harry teweegbrengt bij de mensen die hij onder zijn hoede krijgt en begeleidt naar een nieuwe balans in hun leven. Harry Grob kun je niet goed in een hokje plaatsen of onder een bepaalde noemer vangen. Hij is volstrekt uniek en dat zie je terug in de benadering van zijn vak. Wat doet Harry Grob dan in hemelsnaam anders?

Met zijn team begeleidt hij mensen, zowel individueel als in kleine groepjes. Met name uit het bedrijfsleven, die er helemaal doorheen zitten of aan het vastlopen zijn. Mensen, die door hun bedrijf hoog gewaardeerd worden en die men wil behouden. Zonder zichzelf te verliezen leert Harry ze in hun eigen kracht te staan. Harry Grob heeft in zijn eigen leven niet bepaald een gemakkelijke weg afgelegd. Dat maakt van hem een ervaringsdeskundige. Iemand, die kan putten uit de moeilijke en soms onmogelijke levenslessen, waar hij mee te maken kreeg in zijn eigen nabije omgeving. Het blijkt achteraf een ‘blessing in disguise’ te zijn geweest en het heeft hem gemaakt tot wie hij is.

Harry wist als kind al dat hij anders was, in een tijd waarin het adagium ‘doe maar gewoon, dan doe je gek genoeg’ gold. Hij voelde en zag dingen, waarvan hij dacht dat iedereen ze zag. In zijn studietijd werd hij hippie. Hij liep op blote voeten door de stad en woonde in het gekraakte voormalige ziekenhuis in Groningen. Harry trouwde op jonge leeftijd met een prachtige vrouw, maar haar zware psychische problemen maakten het leven niet gemakkelijk. Toch kon en wilde hij haar niet loslaten. Na jaren werd de verantwoordelijkheid voor zijn vrouw, zijn vier kinderen, een eigen zaak en het jongleren om dat allemaal in evenwicht te houden, hem teveel. Zwaar overspannen en zonder werk zocht hij hulp bij therapeuten. Na enige teleurstellingen vond hij een goede, die onder andere putte uit de Oosterse filosofieën. Dat deden wel meer therapeuten, maar vaak zonder de essentie ervan te begrijpen. Dat komt nog steeds voor, er is altijd wel een nieuwe hype die weer enthousiast gevolgd wordt. “Het verbaast mij telkens weer hoeveel mensen op hypes reageren en waarin mensen het overal zoeken, behalve op de enige plek waar je het antwoord werkelijk kunt vinden,” zegt Harry.

“Het beroep als zodanig bleek heel dicht bij mijn eigenpersoonlijkheid te liggen en in 1995 besloot ik voor mezelf te beginnen. Ik volgde wereldwijd cursussen en opleidingen en werd lid van een beroepsvereniging. Ik wist vanaf het begin, dat ik het op mijn eigen manier moest doen. In 1997 ben ik begonnen met trainingen voor bedrijven. De meeste bedrijven zaten in het westen. Ik kwam meteen overal binnen. Waarom? Er was een bepaalde klik, denk ik. Maar de eerste zeven jaar is het een dure hobby geweest.”

“In 2003 ontmoette ik in Amstelveen Vera van Os. Ze zat in de strategische communicatie en we raakten in gesprek. We zijn gaan samenwerken en dat is een omslagpunt geweest. Werken met mensen kan ik heel goed, maar de communicatie naar buiten toe is niet mijn sterkste punt. Vera vertaalde voortaan mijn verhaal naar de zakenwereld. Vanaf dat moment begon het eigenlijk meteen te lopen en dat is nog steeds zo. Dat heb ik mede te danken aan mijn vaste klanten, die me al jarenlang steeds nieuwe cliënten/cursisten sturen. Maar ik denk ook omdat ik iets doe, dat heel dicht bij mezelf ligt. Dat geeft voldoening en een onuitputtelijke energie. Ik zeg altijd: “Er is niets mis met hart werken, zolang je het maar met een ‘t’ doet.”

“Trainer/coach ben je, dat kun je maar ten dele leren. Je kunt erover lezen wat je wilt, maar je kunt het niet uit boekjes halen en hypes gaan voorbij. Het moet in je zitten. In mijn trainingen werk ik met mijn verworven kennis en met wie ik ben. Ik heb geleerd op mijn gevoel te (durven) vertrouwen. Daarmee raak ik mijn cliënten en breng iets bij hen teweeg, ook al is de weg soms lang.”

“Ik vind veel inspiratie in de oosterse filosofie. Dat lijkt misschien zweverig, maar is juist heel aards. In onze westerse samenleving is de rede te ver doorgeslagen. Het is de kunst om de balans te vinden. Mijn fascinatie voor dit vak is de mens en de menselijke veerkracht; ik sta telkens weer verbaasd. Natuurlijk moet ik zelf ook zorgen dat ik in balans blijf, mijn manier van werken kost veel energie. Volgende week ga ik dan ook weer naar Californië om mezelf op te laden en een cursus te volgen. Ik heb daar een Chinese leraar, Chungliang al Huang, een grootheid in Amerika en China, die heel erg in de Oost West synthese gelooft. Ik verheug me erop hem weer te zien en me verder te verdiepen in het mysterie dat ‘mens’ heet.”